Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Τα πιο κλασικά καφέ του κόσμου

Πάντα από τα ταξίδια μας έχουμε να θυμόμαστε και μία τουλάχιστον ξεχωριστή καφετέρια. Η χαλάρωση και η κουβεντούλα επί παντός επιστητού χρειάζονται κι αυτά κατάλληλο περιβάλλον και τα παρακάτω 8 στέκια, το παρέχουν –σύμφωνα με το National Geographic- και με το παραπάνω… 

Le Procope, Παρίσι, Γαλλία
Υπήρχαν πολλά άξια σεβασμού καφέ στην αριστερή (ή στη νότια αν προτιμάτε) όχθη του Σηκουάνα. Ακόμη όμως και εκείνα τα καφέ που καθόρισαν το είδος στο 6ο διαμέρισμα του Παρισιού (από το Les Deux Magots του Hemingway μέχρι το La Closerie des Lilas του Apollinaire) έλκουν την καταγωγή τους από το Le Procope, το παλιότερο καφέ της Πόλης του Φωτός. Θεμελιωμένο το 1686, το Le Procope είναι «γεμάτο» με την πνευματική δύναμη του Βολταίρου, του Βενιαμίν Φραγκλίνου, καθώς και του Βίκτορα Ουγκό.
El Fishawy Coffee Shop, Κάιρο, Αίγυπτος
 Για πάνω από δύο αιώνες, αυτό το καφέ με τη θολή, καπνισμένη ατμόσφαιρα και τους καθρέφτες είναι ένα ευχάριστο αναπαυτήριο μέσα στο λαβυρινθώδες μπλέξιμο του παζαριού Khan el Khalili, που κρατάει από το 14ο αιώνα. Κάτω από πολυτάραχες καμάρες και λάμπες κασσίτερου, ορειχάλκινα τραπέζια με γυάλινες επιφάνειες ταλαντεύονται ελαφρά κάτω από τη συνεχή ροή των ποτηριών με τσάι μέντας, σκουρόχρωμο καφέ και καπνό shisha με άρωμα βερίκοκο από πίπες hookah. Σ’ αυτό το ομιχλώδες περιβάλλον, ο τιμημένος με βραβείο Νόμπελ Αιγύπτιος συγγραφέας Naguib Mahfouz βρήκε σιγά σιγά το δρόμο προς την έμπνευση.
Central Kavehaz, Βουδαπέστη, Ουγγαρία
 Αυτή η καλαίσθητη «απόδραση» από τη φασαρία της Βουδαπέστης, «βουίζει» στο ίδιο σημείο από το 1887, σαν πνευματικό κέντρο. Στα τραπέζια του, στις αρχές του 20ού αιώνα, σύχναζαν συγγραφείς, εξοπλισμένοι τότε με μελανοδοχεία και όχι με iPad, όπως ο Jozsef Kiss, ο Mihály Babits και ο ποιητής Geza Gyóni. Οι συγγραφείς το τιμούν ακόμη και σήμερα, κρυμμένοι κάτω από τα ψηλά ταβάνια, τα ορειχάλκινα εξαρτήματα και τα μεγάλα παράθυρα. Πάρτε μαζί σας βιβλίο, παραγγείλτε έναν καπουτσίνο και ροκανίστε άφοβα γλυκά παρασκευάσματα όπως το cseresznyes joghurtos piskota —ένα σπογγώδες κέικ με παντεσπάνι και γιαούρτι με κεράσι.
 Antico Caffé Greco, Ρώμη, Ιταλία
Ή αλλιώς, αρχαίο ελληνικό καφέ. Μαρμαρένια τραπέζια, επικαλυμμένες καρέκλες, καλοντυμένοι σερβιτόροι και απειράριθμοι καθρέφτες αντανακλούν μια εικόνα κομψότητας που έχει διατηρηθεί ατόφια από το 1760, σ’ αυτό το κλασικό καφέ της στυλάτης Via Condotti, κοντά στη Σκαλινάτα. Χιλιάδες ταξιδιώτες στις διακοπές τους στη Ρώμη θεωρούν τη συγκεκριμένη «στάση» απαραίτητη, για τον επιπλέον λόγο ότι ο καφές μηχανής του είναι molto delizioso (εξαιρετικά γευστικός). Τι άλλο θα περίμενε όμως κανείς; Goethe, Byron, Berlioz, Dickens, Keats και Mark Twain είναι αν μη τι άλλο αρκετοί — όλοι τους πέρασαν αρκετές από τις ώρες τους, στις επισκέψεις τους στην αιώνια πόλη, σε ένα από τα παλιότερα και γνωστότερα καφέ της.
Café Central, Αυστρία, Βιέννη
 Μήπως είστε οπαδοί της κοινωνικής επανάστασης; Ο Vladimir Lenin, ο Leon Trotsky και γενικότερα οι Ρώσοι μαρξιστές συνέλαβαν μεγάλες ιδέες κάτω από τον θόλο του πιο κεντρικού μέρους για «μαζώξεις» σε ολόκληρη την αυστριακή πρωτεύουσα. Μεγάλοι Αυστριακοί, σαν τον Sigmund Freud, τον αρχιτέκτονα Adolf Loos και τον μοντερνιστή ποιητή Peter Altenberg, έδιναν ενέργεια στις ιδέες τους με μια σταθερή δόση καφέ και apfelstrudel στο συγκεκριμένο καφέ - ορόσημο, που άνοιξε το 1876. Σήμερα λάμπει με τις επιχρυσωμένες κολώνες του και με μια τρομερή ποικιλία και ζαχαροπλαστική ποιότητα, προσφέροντας μεταξύ των ταρτών και των γλυκών του Linzer και Sacher.
Café Tortoni, Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
 Από τότε που άνοιξε -το 1858- το πιο παλιό καφέ της Αργεντινής, έγινε θερμοκήπιο πολιτισμού που συνενώνει μια παριζιάνικη αισθητική με έναν αργεντίνικο διανοουμενισμό. Φτιαγμένο από έναν Γάλλο στην καταγωγή -για να του θυμίζει τα κομψά καφέ της μητέρας πατρίδας του- το Café Tortoni είναι μια «γκαλερί» με πορτοκαλί φωτισμό και κολόνες που φτάνουν στο ταβάνι, έχει ντεκόρ από χρωματιστό γυαλί και τραπέζια με μαρμάρινες κορυφές. Ο γεννημένος στο Buenos Aires Jorge Luis Borges ήταν τακτικός θαμώνας του συγκεκριμένου καφέ, ενώ ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έφαγε εκεί alfajores (μπισκότα από γλυκό γάλα). Μια σκηνή στο υπόγειο φιλοξενεί τζαμαρίσματα jazz καλλιτεχνών, καθώς και βραδιές ποίησης.
Long Bar, Raffles Hotel, Σιγκαπούρη
 Ανεμιστήρες οροφής, καλαμένιες καρέκλες και τα καραμελόχρωμα κοκτέιλ αναδημιουργούν την αίσθηση της μαλαισιανής χλωρίδας σε αυτή τη διώροφη απόδραση από τον καύσωνα. Το Singapore sling (gin, cherry brandy, φρέσκος χυμός ανανά) ανακαλύφθηκε εκεί από τον μπάρμαν Ngiam Tong Boon γύρω στο 1910. Ακόμα πιο διάσημα από τον «εφευρέτη» του όμως, είναι τα ονόματα των συγγραφέων που τίμησαν τα χαμηλά τραπέζια και έστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων πολλές χιλιάδες τσόφλια φυστικιών. Ο Ernest Hemingway, ο Rudyard Kipling και ο W. Somerset Maugham ήταν τακτικοί θαμώνες, γλιτώνοντας τον μεσημεριανό ήλιο, προθερμαινόμενοι για τα βραδινά ποτά.
Coffee House at College Street, Κολκάτα, Ινδία
 Γενιές επί γενιών συγγραφέων, καλλιτεχνών και σπουδαστών έχουν μετατρέψει αυτό το χώρο πώλησης προϊόντων καφεΐνης κοντά στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτα, σε βάση πολιτιστικών ανταλλαγών. Πολιτικά και καλλιτεχνικά ρεύματα εμπλουτίστηκαν και κέρδισαν οπαδούς σε αυτό το λιτό κι απέριττο καφέ, που άνοιξε το 1942, καθώς διαφωτιστές όπως ο άνθρωπος της Αναγέννησης της Βεγγάλης Rabindranath Tagore, ο σκηνοθέτης Satyajit Ray, καθώς και ο τραγουδιστής Manna Dey πήραν ιδεολογικό φορτίο κι απόθεμα από εδω. Σήμερα, το μικρό καφέ συνεχίζει να προσελκύει φοιτητές και να σερβίρει μια ποικιλία καφέδων.
πηγή:clickatlife.gr