Ο Ακίβα Σάφερ, ένας ειδικός του βιτριολικού χιούμορ του "Saturday Night Live", σκηνοθετεί τους πιο καυτούς αμερικανικούς κωμικούς,
τους Μπεν Στίλερ ("Night at the Museum", "Zoolander"), Βινς Βον ("Wedding Crashers"), Τζόνα Χιλ ("Moneyball", "21 Jump Street") και Ρίτσαρντ Αγιοάντε, σε μια ανορθόδοξη sci-fi κωμωδία.
Τέσσερις καθημερινοί τύποι που μένουν
στα προάστια ενώνονται, προκειμένου να σχηματίσουν μια ομάδα νυχτερινής
επιτήρησης στη γειτονιά τους. Αυτό είναι μόνο ένα πρόσχημα για να
ξεφεύγουν από τις πληκτικές ζωές τους, μέχρι που ανακαλύπτουν πως η πόλη
τους έχει κυριευθεί από εξωγήινους, και η μόνη επιλογή που τους μένει
είναι να σώσουν τη γειτονιά τους (και τον κόσμο) από την ολοκληρωτική
καταστροφή!
Aπό 13 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους
Το μοναδικό στοιχείο που είναι πιο επικίνδυνο για τους καλούς πολίτες των προαστίων του Γκλένβιου, πέρα από την εξωγήινη απειλή που σχεδιάζει να τους καταστρέψει, δεν είναι παρά οι τέσσερις τύποι που προσπαθούν να τους σώσουν. Γνωρίστε τους γείτονες σε περιπολία: τον Έβαν (Μπεν Στίλερ) με την έντονη κοινωνική συνείδηση, τον χαβαλετζή οικογενειάρχη Μπομπ (Βινς Βον), τον «βρωμόστομο» και απρόβλεπτο Φράνκλιν (Τζόνα Χίλ), και τον χωρισμένο Τζαμάρκους (Ρίτσαρντ Αγιοάντε), που το μόνο που ψάχνει είναι η αγάπη.
Γκλένβιου - Οχάιο - ΗΠΑ- Πλανήτης Γη.
- Σ' αυτή τη φαινομενικά φιλήσυχη και γαλήνια γειτονιά, ο Έβαν, ο
Μπομπ, ο Φράνκλιν και ο Τζαμάρκους αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις
τους για να περιφρουρήσουν την κοινότητά τους, ενώ ταυτόχρονα
απολαμβάνουν τα προνόμια της ιδιότητάς ως φρουροί της γειτονιάς:
πίνουν μπίρες, χαζολογάνε, και γενικά φέρονται σαν άντρες. Δυστυχώς
όμως, παρά τα κομψά τους μπουφάν (ή μήπως ακριβώς εξαιτίας τους;) με τα
περήφανα φτερά αετού και την τιγροκεφαλή - καλύτερα μη ρωτάτε - η
τετράδα δε χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τους γείτονες. Τα παιδάκια
της γειτονιάς τους πετάνε αυγά και οι μπάτσοι τους παίρνουν συνέχεια στο
ψιλό...
Όταν όμως στη διάρκεια μιας περιπολίας,
το αυτοκίνητο των τεσσάρων φίλων χτυπήσει κάτι που αφήνει πίσω του ίχνη
πράσινης γλίτσας και κάποιο είδος πλοκαμιού, και όταν βρίσκουν ένα
μαραφέτι που μοιάζει με απλή μπάλα του μπόουλινγκ αλλά εκπέμπει δέσμες
ενέργειας, τότε μόνο συνειδητοποιούν πως η μικρή τους ομάδα έχει πέσει
πάνω σε κάτι πολύ χειρότερο απ' το χειρότερο κλέφτη ή εγκληματία.
«Όταν σχημάτισαν αυτή την ομάδα, οι
τύποι σκέφτηκαν, οκέι, μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με μερικές κάπως
περίεργες καταστάσεις στη γειτονιά: κάνα διαρρήκτη, κανέναν επιδειξία...
Ξαφνικά όμως αντιλαμβάνονται ότι έχουν μπροστά τους κάτι πραγματικά
απίστευτο», εξηγεί ο παραγωγός Σον Λέβι, σκηνοθέτης του "Night at the Museum". «Και οι Γείτονες σε Περιπολία
δεν είναι απλώς απροετοίμαστοι ή χωρίς προσόντα - δεν έχουν την
παραμικρή ιδέα πώς ν' αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Κι όμως, εξαρτάται
μόνο από εκείνους για να το σταματήσουν».
Ο Λέβι και ο σκηνοθέτης Ακίβα Σάφερ «έκλεισαν» τρεις από τους γνωστότερους κωμικούς της Αμερικής αυτή τη στιγμή, ακθώς και ένα ταχύτατα ανερχόμενο αστέρι. «Θέλαμε τους καλύτερους», λέει ο Λέβι, «γι' αυτό και κλείσαμε τους καλύτερους. Τρεις τιτάνες, μαζί στην ίδια ταινία!»
Οι συντελεστές ήθελαν να κάνουν μια ταινία με θράσος και αυθάδεια. «Το dna της ταινίας δεν είναι οικείο», επισημαίνει ο Λέβι «γι' αυτό χρειαζόμασταν έναν σκηνοθέτη με μια φρεσκάδα, που θα τολμούσε να ρισκάρει.» Δηλαδή τον Ακίβα Σάφερ, που σκηνοθετεί, συν-συγγράφει και μοντάρει τα περισσότερα βίντεο μικρού μήκους του Saturday Night Live. «Ο Ακίβα είναι σα να έχει στον εγκέφαλο ένα τσιπάκι κωμωδίας. Είναι καταπληκτικός μοντέρ και αληθινό παιδί της ψηφιακής εποχής». Και ο Λέβι συμπληρώνει, «Ο
Ακίβα συνετέλεσε στη δημιουργία της κουλτούρας της ψηφιακής κωμωδίας,
και το χαρακτηριστικό του είναι ότι θέλει διαρκώς να διευρύνει τους
ορίζοντες».
Το ίδιο ακριβώς ήταν το πνεύμα και όσον αφορά το σενάριο. «Είχαμε
ένα πολύ ωραίο κείμενο του Τζάρεντ Στερν, αλλά θελήσαμε να γίνουμε
ακόμα πιο τολμηροί, να το κάνουμε τολμηρό και απρόβλεπτο», λέει ο
Λέβι. Ο Σεθ Ρόγκεν και ο συνεργάτης του στα σενάρια Έβαν Γκόλντμπεργκ
μπήκαν στο πρότζεκτ και το σενάριό τους άρχισε να σκάβει τη δυναμική
αυτών των λοξών χαρακτήρων. «Η αλχημεία μεταξύ του σεναρίου και της μοναδικής οπτικής του Σάφερ ταίριαξαν τέλεια», εξηγεί ο παραγωγός. «Αυτό
είναι το real thing, όχι μόνο όσον αφορά τη χρήση της καθημερινής
γλώσσας, αλλά και την ευαισθησία, που περνάει πέρα από τα όρια του καλού
γούστου».
athensmagazine