Τώρα που τρίζουν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπάρχει
ένα ευρωπαϊκό κράτος το οποίο σε φορολογεί βαρύτατα αλλά σε φροντίζει
σαν καλός πατέρας, ενώ η διαφθορά είναι άγνωστη λέξη και όλες οι
δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα υπουργεία
λειτουργούν καλύτερα και από ελβετικό ρολόι. Οι πολίτες του (έχουν μάθει
να) ζουν υπό καθεστώς επαγγελματικής ισότητας και κοινωνικής ευθύνης
και εμπιστεύονται τους πολιτικούς τους. Ολα αυτά, σύμφωνα με έρευνα του
ΟΗΕ, καθιστούν τη Δανία τη χώρα «με τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους της
Γης» – εν μέσω των θυελλωδών ανέμων που έφερε η διεθνής οικονομική
κρίση.
Η πρωτιά των Δανών στην ευτυχία επιβεβαιώθηκε επισήμως από τους ερευνητές καθηγητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζον Χέλιγουελ, Ρίτσαρντ Λαγιάρντ και Τζέφρι Σακς στην Εκθεση για την Παγκόσμια Ευτυχία 2005-2011 (World Happiness Report), η οποία εκπονήθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και παρουσιάστηκε στη Διεθνή Διάσκεψη για την Ευτυχία, η οποία διεξήχθη πρόσφατα στο Μπουτάν.
Η πρωτιά των Δανών στην ευτυχία επιβεβαιώθηκε επισήμως από τους ερευνητές καθηγητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζον Χέλιγουελ, Ρίτσαρντ Λαγιάρντ και Τζέφρι Σακς στην Εκθεση για την Παγκόσμια Ευτυχία 2005-2011 (World Happiness Report), η οποία εκπονήθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και παρουσιάστηκε στη Διεθνή Διάσκεψη για την Ευτυχία, η οποία διεξήχθη πρόσφατα στο Μπουτάν.
Οι ερωτήσεις-κλειδιά που τέθηκαν σε 1.000 κατοίκους (ηλικίας 15
ετών και άνω) από 156 διαφορετικά κράτη ήταν δύο: «Πόσο ικανοποιημένος
είναι κάποιος από το επίπεδο ζωής στη χώρα του;» και «Πώς βλέπει τον
εαυτό του ύστερα από πέντε χρόνια;». Μαζί με τις απαντήσεις
προσμετρήθηκε και ο Δείκτης Αξιολόγησης της Ζωής, που λαμβάνει υπόψη μια
σειρά παράγοντες όπως η υγεία, η οικογένεια, η εργασία, η ασφάλεια,
καθώς και κοινωνικούς παράγοντες, όπως οι πολιτικές ελευθερίες και η
διαφθορά.
Στο «μίξερ» των ερευνητών μπήκαν και πρόσφατα στατιστικά δεδομένα
σχετικά με την ευτυχία από το Ινστιτούτο Γκάλοπ (GWP), την Παγκόσμια
Ερευνα Αξιών (WVS), την Ερευνα Ευρωπαϊκών Αξιών (ΕΕΥ) και την Ευρωπαϊκή
Κοινωνική Ερευνα (ESS).
Κάπως έτσι διαμορφώθηκε ο «συντελεστής ευτυχίας», ο οποίος
μετρείται στην κλίμακα από το 1 ως το 10. Με βάση λοιπόν την τελική
βαθμολογία και σε κλίμακα από το 0 ως το 10, η Δανία, η Νορβηγία, η
Φινλανδία και η Ολλανδία ξεπέρασαν όλες τις άλλες χώρες, με μέσο όρο
βαθμολογίας 7,6. Η Ελλάδα; Βρίσκεται στην 42η θέση με 6,2 βαθμούς.
Τι ανέβασε τη Δανία στην πρώτη θέση; Το γεγονός ότι στη χώρα αυτή
τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ισότιμα, η δομή των
αμοιβών είναι η ίδια για όλους, ενώ το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών
είναι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο. Σύμφωνα με την έρευνα, οι δανοί
πολίτες εκτιμούν την πολιτική ελευθερία που υπάρχει στη χώρα τους,
περιβάλλουν με εμπιστοσύνη τους κυβερνώντες και απολαμβάνουν ένα
καθεστώς που μπορεί να τους φορολογεί τσουχτερά, αλλά παράλληλα τους
φροντίζει μέχρι τελευταίας... ρανίδας.
«Ο ορισμός της ευτυχίας, σύμφωνα με τους Δανούς, είναι το
κράτος να αναλαμβάνει τα εκπαιδευτικά και ιατροφαρμακευτικά έξοδα του
καθενός» επισημαίνει ο Τζάστιν Κράμερ, δημοσιογράφος της δανικής εφημερίδας «Copenhagen Post», προσθέτοντας ότι «οι
δανοί πολίτες μπορεί να πληρώνουν εξαιρετικά υψηλή φορολογία, αλλά δεν
τους πειράζει, γιατί αυτό που παίρνουν ως αποζημίωση από την κυβέρνησή
τους θεωρούν πως αξίζει μέχρι τελευταίου σεντ».
Πάντως το αμερικανικό οικονομικό περιοδικό «Forbes»
εκφράζει σκεπτικισμό γιατί στις πρώτες θέσεις, μαζί με τα πλουσιότερα
κράτη, φιγουράρουν και λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, όπως το Μπελίζ ή το
Τουρκμενιστάν. «Η έκθεση δεν υποστηρίζει επαρκώς το ενδεχόμενο κάποιοι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι παρά την απουσία οικονομικής ανάπτυξης» γράφει
χαρακτηριστικά. Ενα ακόμη ενδιαφέρον συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η
έλλειψη ισότητας μειώνει την ευτυχία. Το 70% των Αμερικανών πιστεύει
ότι οι άποροι συμπολίτες τους έχουν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τη
φτώχεια τους, σε σύγκριση με ένα μόλις 40% των Ευρωπαίων που πιστεύει το
ίδιο.
Επίσης ψυχική ισορροπία προσφέρει η ένταξη σε μια σταθερή
(μονογαμική) σχέση. Πάντως «ζω καλά» δεν συνεπάγεται «είμαι
ευτυχισμένος»: η άνοδος του βιοτικού επιπέδου δεν αυξάνει την ευτυχία.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, ενώ το βιοτικό επίπεδο έχει αυξηθεί κατακόρυφα
τα τελευταία 50 χρόνια, τα επίπεδα ευτυχίας παρέμειναν στάσιμα.
Τζάστιν Κράμερ, αμερικανός δημοσιογράφος της «Copenhagen Post»
«Εδώ δεν χρειάζεσαι καν αυτοκίνητο...»
«Οι Δανοί είναι ευτυχισμένοι επειδή έχουν μάθει να εκτιμούν όσα έχουν, χωρίς να αποζητούν διαρκώς περισσότερα» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ένας Αμερικανός που ζει δεκαετίες στην Κοπεγχάγη, ο Τζάστιν Κράμερ, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Copenhagen Post».
«Εδώ δεν χρειάζεσαι καν αυτοκίνητο...»
«Οι Δανοί είναι ευτυχισμένοι επειδή έχουν μάθει να εκτιμούν όσα έχουν, χωρίς να αποζητούν διαρκώς περισσότερα» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ένας Αμερικανός που ζει δεκαετίες στην Κοπεγχάγη, ο Τζάστιν Κράμερ, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Copenhagen Post».
Ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά της ζωής στη Δανία;
«Για έναν Αμερικανό σαν εμένα, που έφυγε από τις ΗΠΑ προκειμένου να
μείνει μόνιμα στη χώρα καταγωγής της συζύγου του, η αλλαγή ήταν
συνταρακτική. Στην Κοπεγχάγη μπορεί κάποιος να ζήσει χωρίς ποτέ του να
αγοράσει αυτοκίνητο: τόσο καλές είναι οι συγκοινωνίες. Αυτό που κάνει τη
διαφορά ωστόσο είναι το επίπεδο της κοινωνικής πρόνοιας: όλοι οι
πολίτες έχουν πρόσβαση, αδιακρίτως, στις ίδιες παροχές και υπηρεσίες,
κάτι που δεν συμβαίνει στην πατρίδα μου, όπου πρόσβαση έχουν μόνο τα
πλουσιότερα στρώματα του πληθυσμού. Στα αρνητικά θα έβαζα το έντονο
εθνικιστικό - σχεδόν ακροδεξιό - αίσθημα πολλών Δανών απέναντι σε
ξένους, ειδικά Αραβες και μουσουλμάνους. Το κυρίαρχο αρνητικό της
δανικής κουλτούρας ωστόσο είναι η ομοιομορφία, αυτό που οι κάτοικοι
ονομάζουν "janteloven": κανένας δεν πρέπει να ξεχωρίζει από το πλήθος,
κανένας δεν είναι κατώτερος ή ανώτερος του διπλανού του, αλλά όλοι είναι
ίδιοι απέναντι σε όλους και όλα. Πάντως για μένα που έχω μεγαλώσει στις
ΗΠΑ, η ζωή εδώ μου φαίνεται πολύ καλύτερη».
Εχετε συναντήσει πολλούς Δανούς που να δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό τους ως των πιο ευτυχισμένων πολιτών του κόσμου;
«Δεν ξέρω αν είναι πιο ευτυχισμένοι, σίγουρα όμως μου φαίνονται πιο
ισορροπημένοι σε σχέση με πολίτες άλλων κρατών που έχω επισκεφθεί.
Αναρωτιέμαι όμως: είναι όντως πιο ευτυχισμένοι ή απλώς έχουν χαμηλότερες
απαιτήσεις από τη ζωή τους; Δεν το λέω αρνητικά, αντιθέτως τους ζηλεύω
γιατί έχουν καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό: να μην αποζητούν διαρκώς κάτι
περισσότερο από αυτό που έχουν καταφέρει, αλλά να έχουν μάθει να
εκτιμούν όσα έχουν».
πηγή:tovima.gr