Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Εκδρομή στην πανέμορφη, καταπράσινη και φιλόξενη Βυτίνα

Κτισμένη στους πρόποδες του Μαινάλου και σε υψόμετρο 1033 μέτρα θεωρείται το πιο φημισμένο ορεινό θέρετρο της Πελοποννήσου και ένα από τα καλλίτερα της Ελλάδας.

 Απέχει 44 χιλιόμετρα από την Τρίπολη και 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
 Η Βυτίνα αναπτύσσεται ως οικισμός κατά τη Βυζαντινή περίοδο τον 4ο μ.Χ. αιώνα και μετά την τελειωτική παρακμή του αρχαίου Μεθυδρίου.
  Για το όνομα της έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες όπως όνομα γυναικείο που απαντά σε αρχαίες επιγραφές, όνομα δοχείου οίνου (βυτίνη) εξαιτίας της τοποθεσίας κτίσεως της, από τη λέξη "βυθός" ή τέλος σλαβική ονομασία, που σημαίνει «ελατόφυτος τόπος».
 Η Βυτίνα παρουσιάζει και σημαντική πνευματική δράση. Το 1782  ιδρύεται από το Γ. Λάσκαρη ελληνικό σχολείο, η περίφημη σχολή Βυτίνας, η οποία ακμάζει την εποχή που διδάσκουν οι εκ Δημητσάνης αδελφοί Γαβραίοι Δανιήλ και Παρθένιος μέχρι την περίοδο της επανάστασης. Ονομαστοί διδάσκαλοι της σχολής ήταν οι Γ. Τσαφαλόπουλος, Π. Καράκαλος, Π. Παπαζαφειρόπουλος. Στη σχολή μαθήτευσαν σπουδαίοι μαθητές, οι οποίοι αργότερα διακρίθηκαν στις επιστήμες και τέχνες. 
Ονομαστή είναι η βιβλιοθήκη, η οποία ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα με ενέργειες του μοναχού Άνθιμου Παπαρρηγόπουλου και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Στις αρχές του 20ου αι. ιδρύθηκε και λειτούργησε κατά διαστήματα μέση δασική σχολή με δαπάνη του κληροδοτήματος Τριανταφυλλίδη. Το 1946 ιδρύθηκε  οκτατάξιο Γυμνάσιο το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα ως τριτάξιο Γυμνάσιο και Λυκειακές τάξεις.
 Εδώ έχουν γεννηθεί σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο εθνικός ιστορικός   Κ. Παπαρρηγόπουλος, ο μεγάλος νομοδιδάσκαλος Β. Οικονομίδης, ο περιηγητής Π. Ποταγός, ο λαογράφος Π. Παπαζαφειρόπουλος ενώ υπάρχουν και μεγάλοι ευεργέτες που βοήθησαν στην εξέλιξη του τόπου όπως ο Τρ. Ζαχαρόπουλος, ο Π. Τριανταφυλλίδης, ο Δ. Πανταζόπουλος.
Σήμερα η Βυτίνα παρόλη τη πληθυσμιακή συρρίκνωση ανακάμπτει διαρκώς παρουσιάζοντας αξιόλογη οικοδομική και τουριστική δραστηριότητα. Πολλά οικοδομήματα ανακαινίζονται, ενώ διαρκώς ανεγείρονται τουριστικές επιχειρήσεις.
Ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί αρκετά μνημεία, όπως την εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα στο κέντρο της κωμόπολης, την ιστορική βιβλιοθήκη, το λαογραφικό μουσείο, το ανακαινισμένο παλαιό Ελληνικό σχολείο, την παλαιά Βυτίνα με τις ιστορικές εκκλησίες της Παναγίας και των Αγίων Αποστόλων, την Τριανταφυλλίδειο σχολή, το «δασάκι», ενώ μπορεί να θαυμάσει τα  παλαιά αρχοντικά και τα πετρόκτιστα σπίτια.
 Στα παραδοσιακά καταστήματα, που ευρίσκονται στο κεντρικό δρόμο, μπορεί να προμηθευτεί ντόπια προϊόντα και στα εστιατόρια να γευθεί παραδοσιακές γεύσεις.
  Βέβαια, μεγαλύτερη πολυτέλεια εδώ είναι ο καθαρός αέρος, το οξυγόνο που καθαρίζει ακόμα και το υποσυνείδητό σου, η ιδιαίτερη μυρωδιά και η φρεσκάδα του έλατου που σε συντροφεύει σε κάθε βήμα.
 Είναι η φωτιά που τσιτσίριζει και ψήνει στη χόβολη τον καφέ, τα μαγειρευτά που σπάνε τη μύτη και το ντόπιο κρασί που πυροδοτεί ένα χωρίς αφορμή γιορταστικό αίσθημα. 
Παλαιά ωραία ξενοδοχεία , καλαίσθητα Αrt hotels, παραδοσιακοί αρχοντικοί ξενώνες, καλά εστιατόρια με άριστης ποιότητας φαγητό,
 ζεστά στέκια για καφέ και γλυκό, γραφικά μαγαζιά παραδοσιακής τέχνης και τοπικών αγνών διατροφικών προϊόντων, θα καλύψουν τις ανάγκες και του πιο απαιτητικού ταξιδιώτη.
blue-hornet team