για τη «διαστρέβλωση» του life style και ως συνέπεια την εκτόξευση του καταναλωτισμού των όσων Ελλήνων ήταν αναγνώστες των περιοδικών των δύο ομίλων. Θα έλεγε κανείς ότι έχουμε μπροστά μας το δισεπίλυτο αίνιγμα του αυγού και της κότας. Δεν είναι όμως έτσι. Τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Και αυτό αποδεικνύεται από τη χρονική στιγμή της ίδιας της κατάρρευσης των δύο άσπονδων φίλων. Το life style δεν δημιούργησε τον καταναλωτισμό αλλά δημιουργήθηκε από αυτόν. Οι ποταμοί χρημάτων από το Χρηματιστήριο, την παραοικονομία, τα τραπεζικά δάνεια έπρεπε κάπως να καταναλωθούν. Εκεί λοιπόν ήρθε να «κάτσει» το life style.Τα περιοδικά των εκδοτών δεν είχαν καμία δημοσιογραφική χρησιμότητα ή αξία. Ήταν απλά ένας οδηγός για το πώς θα ξοδέψει κάποιος τα λεφτά του. Δεν δημιούργησαν την ανάγκη αλλά ήρθαν να την ικανοποιήσουν και να αξιοποιήσουν τη διαφημιστική δαπάνη που ήταν έτοιμη να πέσει στην αγορά. Αν δεν υπήρχε το χρήμα να καταναλώσει το αναγνωστικό κοινό κανείς δεν θα έγραφε για Porsche και Franck Muller. Κανείς δεν θα έγραφε ότι ο άντρας για να είναι μάγκας θα πρέπει να πηγαίνει μια φορά τον χρόνο στη Νέα Υόρκη για να πηδάει γκόμενες. Όπως δεν γράφει και τώρα μέχρι τουλάχιστον να είναι ξανά διαθέσιμο το χρήμα. Και όταν δεν γράφει και δεν τον αγοράζουν τι κάνει; Χρεοκοπεί! Άρα λοιπόν η απάντηση υπάρχει. Η κότα έκανε το αυγό και κάποια στιγμή το πάτησε.