το ποτό που τον απελευθέρωσε, η Μαρία Σολωμού και τα παιδιά που δεν ονειρεύεται να κάνει. Ο Πάνος Μουζουράκης εξομολογείται τις αλήθειες της ζωής του!
Ξεκινώ
με τον «Σταυρό του Νότου» και την παράσταση που παρουσιάζετε. Πώς
νιώθετε που βρίσκεστε ξανά επί σκηνής, με την Ελένη Γκασούκα και τον
Θανάση Αλευρά;
Είμαι πολύ χαρούμενος. Κατά τη διάρκεια
μιας συνάντησής μας με την Ελένη Γκασούκα, με ρώτησε: «Ξέρεις κάποιον να
τραγουδάει και να παίζει, γιατί σκέφτομαι να κάνω μία παράσταση;». Της
απάντησα: «Θα πάρεις εμένα». Την ανάγκασα να το κάνει. Την εκβίασα και
δέχθηκε. Οι «Ήρωες» μου είχαν αφήσει μία τόσο όμορφη αίσθηση. Είχαν ως
αφετηρία την αγάπη. Η Ελένη έδινε πολύαγάπη σε όλους. Τα προβλήματα
λύνονταν μέσα από την αγάπη. Φεύγοντας από τους «Ήρωες», οι παραστάσεις
που έκανα, προσπάθησα να έχουν έναν πιο θεατρικό χαρακτήρα. Είχα φτάσει,
όμως, στο απελπιστικό σημείο να πηγαίνω στην πρόβα και να σκέφτομαι αν
έχουν βγει τα κομμάτια σωστά, σε ποιο σημείο θα μπει ο προτζέκτορας, αν
τα φώτα φέγγουν σωστά. Προσπαθούσα να τα κάνω όλα μόνος μου και είχα
τρελαθεί. Είχα σκεφθεί ότι θα ήθελα να κάνουμε κάτι ξανά μαζί με την
Ελένη, αλλά και τον Θανάση, που, εκτός του ότι είναι τρομερό ταλέντο,
σου βγάζει μία ασφάλεια, ηρεμία και ψυχραιμία.
Εσείς, όταν πήρατε δύναμη, όταν γίνατε αναγνωρίσιμος, τι χαρακτήρας καταλάβατε ότι είστε;
Ανασφαλής. Αν και αυτό το υποψιαζόμουν από πριν, απλώς δεν ήθελα να το παραδεχτώ.
Απέναντι στον εαυτό σας είστε ειλικρινής;
Έχω πολλαπλές προσωπικότητες νομίζω. Δεν
ξέρω. Κάθε ημέρα ξυπνάω διαφορετικά. Και αν αρχίσω να κριτικάρω έναν από
τους χαρακτήρες μου με ειλικρίνεια, υπάρχει κίνδυνος να παρεξηγηθούμε
και μετά πρέπει να... μου ζητάω «συγνώμη» και να με καλοπιάνω. Τραγικό!
Πώς είστε όταν πληγώνεστε; Στενοχωριέστε; Πίνετε; Κάνετε ναρκωτικά; Κλαίτε;
Τα ναρκωτικά τα έκοψα, γιατί άρχισαν να
με «χαλάνε». Δεν έπινα τίποτε ιδιαίτερα ναρκωτικά, μόνο «τσιγάρα». Το
μόνο πράγμα που έκανε το χασίς ήταν να πολλαπλασιάζει τις ανασφάλειες.
Έτσι το σταμάτησα. Δυστυχώς, το αλκοόλ δεν είχε αυτή την επήρεια πάνω
μου, οπότε συνεχίζω και πίνω. Αλλά θα πιω, είτε είμαι στενοχωρημένος
είτε χαρούμενος. Οπότε, όταν πληγώνομαι, απλώς στενοχωριέμαι. Μπορεί να
πέσω και σε μία μικρή κατάθλιψη για να το ξεπεράσω. Γενικότερα, όμως,
δεν μ’ αρέσει να μην έχω τον έλεγχο των συναισθημάτων και του εγκεφάλου
μου, κάτι που παθαίνω συχνά.
Την κατάθλιψη, την ξεπερνάτε μόνος σας;
Ψάχνω βοήθεια σε φίλους. Είχα δει μία
σκηνή στον «Κροκοδειλάκια Νο1», που ρωτούσε ένας εκ των ηρώων: «Δεν
έχετε ψυχίατρο στην πόλη σας, δεν έχετε ψυχολόγο να μιλήσετε;». Του
απαντούσαν, λοιπόν: «Τα λέμε στον τάδε, εκείνος σε όλους, το πρόβλημα
βγαίνει στο φως του ήλιου και λύνεται». Οπότε, όταν έχω πρόβλημα,
προτιμώ να το συζητώ με φίλους μου.
Εδώ και δύο χρόνια είστε μαζί με τη Μαρία Σολωμού. Είναι η γυναίκα της ζωής σας;
Για μένα είναι αυτό που περιγράφει ο
Σωκράτης Μάλαμας σε ένα τραγούδι. Είναι «δώρο του κόσμου». Η Μαρία είναι
ένα δώρο στη ζωή μου, για κάτι που έκανα σωστά και ακόμη δεν ξέρω τι.
yupii