Την ώρα που το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο αν θα χάσει ο απολυμένος με τα 20 χρόνια προϋπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη 100 ή 200 ευρώ παραπάνω από την αποζημίωση απόλυσής του (αλήθεια μετά το κύμα απολύσεων, πόσοι έχουν απομείνει με συμπληρωμένα 20 χρόνια στον ίδιο εργοδότη;), το παιχνίδι παίζεται αλλού.
Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το τέλος των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων με ότι αυτό συνεπάγεται για τον εργαζόμενο; Μήπως οι αλλαγές θα φέρουν τη (δήθεν) ρήξη στις τάξεις των εργοδοτικών οργανώσεων;
Ψύχραιμοι αναλυτές που διάβασαν το προσχέδιο του μνημονίου και το κεφάλαιο των εργασιακών, δεν στέκονται καθόλου στο θέμα των αποζημιώσεων «καθώς δεν θίγεται τουλάχιστον το 85% των εργαζομένων» όπως λέει και ο υπουργός Εργασίας. Αλλού είναι το ζήτημα. Παύει να έχει καθολική ισχύ η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Τι σημαίνει αυτό; Υπογράφουν οι εταίροι (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ) μια συλλογική σύμβαση η οποία προβλέπει τη χορήγηση επιδόματος παραγωγικότητας. Η συμφωνία αυτή τη στιγμή, δεσμεύει τους πάντες, είτε είναι μέλη του ΣΕΒ είτε όχι. Μετά την αλλαγή, η απόφαση των κοινωνικών εταίρων θα δεσμεύει μόνο τα μέλη του ΣΕΒ.
Στο παρασκήνιο, οι εργοδότες έχουν προετοιμάσει τις επόμενες κινήσεις τους. Οι εταιρείες που δεν θα θελήσουν να συμμορφωθούν με τις επιταγές της όποιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (εφόσον υπογραφεί τέτοια στο μέλλον), απλώς θα αποχωρήσουν από το ΣΕΒ και θα προχωρήσουν σε κάποιο άλλο σύνδεσμο ο οποίος θα παραμένει έξω από το τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου.
Τι θα δούμε επομένως το επόμενο διάστημα; Την ΓΣΕΕ και τον ΣΕΒ να ξιφουλκούν για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και τις μεγάλες επιχειρήσεις, να κάνουν…παιχνίδι με την εγγραφή και τη διαγραφή από Ενώσεις και Συλλόγους.
Όσο για το μέλλον των εργαζόμενων;
Μείον 58 ευρώ από την 1η Απριλίου 2013 λόγω κατάργησης του δώρου γάμου. Και βλέπουμε…