Σύμφωνα μάλιστα με την έρευνα πολλά κορίτσια αυτής της ηλικίας παραλείπουν γεύματα με σκοπό να αδυνατίσουν παρόλο που δεν χρειάζονται κάτι τέτοιο.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, 31.354 αγόρια και κορίτσια ηλικίας 10 έως 15 ερωτήθηκαν σχετικά με τις διατροφικές τους συνήθειες και την εικόνα που είχαν για το σώμα τους.
Τα μισά από τα κορίτσια που ρωτήθηκαν, ηλικίας 12 και 13 χρονών, είπαν ότι ήθελαν να είναι λεπτότερα.
Και το 58 % των κοριτσιών, ηλικίας 14 ή 15, είπαν ότι ήθελαν να χάσουν βάρος, σύμφωνα με μελέτη που διενεργήθηκε από τη μονάδα αγωγής υγείας στα σχολεία.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας είναι η ενασχόληση με το βάρος μας και την εικόνα του σώματος μας η οποία σε συνδυασμό με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, αποτελούν βασικούς παράγοντες για την ανάπτυξη των διατροφικών διαταραχών.
Με αφορμή αυτά τα ανησυχητικά νέα αποφασίσαμε να κάνουμε ένα θέμα για τη νευρική ανορεξία.
Τι είναι η ανορεξία
Οι εννέα στις δέκα περιπτώσεις διαταραχών πρόσληψης τροφής αφορούν γυναίκες, κυρίως εφήβους, ηλικίας 12-20 ετών. Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής αποτελούν ψυχικά νοσήματα και εκδηλώνονται είτε με τη ψυχογενή ανορεξία, είτε με τη ψυχογενή βουλιμία που αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Οι διαταραχές αυτές συνήθως εμφανίζονται νωρίς στη ζωή του ατόμου και αρχίζουν κατά την εφηβεία, αλλά μπορούν να αρχίσουν και κατά την πρώιμη ενήλικη ζωή. Παρατηρούνται συχνότερα σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας και σε νεαρές γυναίκες, αλλά μπορεί να παρουσιαστούν και στους άνδρες.
Αν κάποιος έχει ψυχογενή ανορεξία επιβάλλει στον εαυτό του αυστηρούς διατροφικούς περιορισμούς για να χάσει βάρος, παρόλο που μπορεί να μην έχει περιττά κιλά. Οι διατροφικές στερήσεις έχουν ως αποτέλεσμα το άτομο να οδηγείται και σε επεισόδια υπερφαγίας και συχνά να προκαλεί εμετό για να αποβάλει τις θερμίδες που προσέλαβε. Άλλες φορές καταφεύγει στη χρήση φαρμάκων (π.χ. διουρητικά, καθαρτικά) για να απαλλαγεί από τις θερμίδες που πήρε. Πρόκειται για μια παθολογική προσήλωση στην επιθυμία χαμηλού βάρους. Για να χαρακτηριστεί κάποιος ανορεξικός πρέπει να έχει κρίσεις υπερφαγίας όταν εμφανίζονται με συχνότητα πάνω δύο φορές την εβδομάδα, για τουλάχιστον δύο μήνες. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να αποτελεί ένα περιστασιακό σύμπτωμα.
Τα συμπτώματα
Αδυναμία συγκέντρωσης
Σημαντική απώλεια βάρους
Δυσκοιλιότητα
Ωχρό και ξηρό δέρμα
Κόπωση
Δυσκολίες στη μνήμη
Αρρυθμίες
Αμηνόρροια
Τραυματισμοί του φάρυγγα, αιμορραγίες στον οισοφάγο, γαστρεντερικές διαταραχές και φθορές των δοντιών είναι συχνές στους ανορεξικούς και οφείλονται στην πρόκληση εμετού.
Ψυχολογικές επιπτώσεις
Έλλειψη αυτοπεποίθησης
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Κοινωνική απομόνωση: Μπορεί να αποφεύγει συμμαθητές και φίλους
Καταστολή της σεξουαλικότητας που είναι ένα ακόμη γνώρισμα της ψυχογενούς ανορεξίας
Διαταραχή της εικόνας του σώματος (η κοπέλα παρόλο που είναι αδύνατη, μπορεί να θεωρεί τον εαυτό της υπέρβαρο)
Παθολογική ενασχόληση με την τροφή
Ακόμη το άτομο διακατέχεται από το φόβο ότι θα παχύνει
Πως μπορεί να βοηθήσει ο γονιός
Αποφύγετε τον πανικό και προσπαθήστε να αντιδράσετε ψύχραιμα και μεθοδικά
Πολλοί ειδικοί επισημαίνουν πως ίσως είναι άσκοπο να τονίζετε στο παιδί πως έχει αδυνατίσει και να επιμένετε να φάει. Θυμηθείτε ότι είναι στην εφηβεία και ενδέχεται να αντιδράσει.
Προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με το παιδί σας ώστε να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει.
Μην ξεχνάτε ότι η ενημέρωση είναι δύναμη. Ενημερωθείτε όσο καλύτερα μπορείτε για την ανορεξία.
Η θεραπεία
Ατομική ή ομαδική ψυχοθεραπεία, διαιτητική συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη ή ακόμη και φάρμακα αποτελούν μερικές από τις ενδεδειγμένες θεραπείες, ανάλογα με τη διάρκεια και τη βαρύτητα της κατάστασης.
Αυτό το γνωρίζατε ;
Σύμφωνα με έρευνα από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όσοι γεννήθηκαν την άνοιξη έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν νευρική ανορεξία.
lifezone