Όπως έδειξε, χάνοντας την «μπάκα» και το περιττό λίπος γύρω από τη μέση τους, τονώνεται η ...
ερωτική τους επιθυμία, αυξάνεται ο όγκος του σπέρματός τους και αποκτούν πιο δυνατή στύση.
Επιπλέον, μειώνονται κατά 50% οι πιθανότητές τους να έχουν χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα – της ορμόνης του ανδρικού φύλου που θεωρείται η ορμόνη του σεξ.
Τα ευρήματα αυτά προέρχονται από μελέτη 900 ανδρών, μέσης ηλικίας 54 ετών, οι οποίοι συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα πρόληψης του σακχαρώδους διαβήτη.
Η απώλεια βάρους μπορεί να επιβραδύνει ή να αποτρέψει την έναρξη του διαβήτη στους μεσήλικες άνδρες οι οποίοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν τη νόσο.
Οι επιστήμονες που πραγματοποίησαν τη μελέτη, όμως, λένε πως η βελτίωση της ερωτικής ζωής μπορεί να αποδειχθεί ένα ακόμα ισχυρότερο κίνητρο για να αδυνατίσουν οι άντρες αυτοί.
Οι 900 εθελοντές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, για να ακολουθήσουν ισάριθμα προγράμματα που στόχο είχαν να τους προστατεύσουν από τον διαβήτη.
Έτσι, οι 300 έπρεπε να κάνουν δίαιτα και 150 λεπτά γυμναστικής την εβδομάδα, άλλοι 300 έπρεπε να παίρνουν το αντιδιαβητικό φάρμακο μετφορμίνη, ενώ οι υπόλοιποι έπαιρναν μια ανενεργό ουσία (ψευδοφάρμακο).
Έπειτα από έναν χρόνο, δεν είχε παρατηρηθεί καμία αλλαγή στα επίπεδα τεστοστερόνης ή στην ερωτική ζωή των ανδρών που έπαιρναν αληθινό ή ψεύτικο φάρμακο.
Σε όσους όμως είχαν αλλάξει τον τρόπο ζωής τους, το ποσοστό εκείνων με χαμηλή τεστοστερόνη μειώθηκε από 20% σε 11%. Σχεδόν όλοι, εξάλλου, παρουσίασαν εντονότερη και πιο ικανοποιητική ερωτική ζωή.
Στην πραγματικότητα, τα επίπεδα της τεστοστερόνης αυτών των ανδρών αυξάνονταν κατ’ αναλογίαν με τα κιλά που έχαναν και με την μείωση στην περίμετρο της μέσης τους.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι «οι υπέρβαροι, μεσήλικες άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης πρέπει πρώτα να προσπαθούν να αδυνατίσουν με δίαιτα και γυμναστική», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Φράνσις Χέιζ, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο St. Vincent’s στο Δουβλίνο.
«Μόνο εάν η προσπάθεια αυτή αποτύχει πρέπει να καταφύγουν στην ορμονική θεραπεία υποκατάστασης της τεστοστερόνης».
Η δρ Χέιζ εξήγησε ότι τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης είναι συχνά στους υπέρβαρους άνδρες που έχουν προδιαβήτη – μία κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μετρίως αυξημένα επίπεδα σακχάρου, τα οποία δεν σηματοδοτούν ακόμα τον διαβήτη αλλά σίγουρα θα εξελιχθούν σε αυτόν.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν πως η απώλεια βάρους όχι μόνον εμποδίζει τον προδιαβήτη να εξελιχθεί σε διαβήτη, αλλά αυξάνει και τα επίπεδα της τεστοστερόνης, γλιτώνοντας έτσι τους άνδρες από δύο δεινά ταυτοχρόνως», πρόσθεσε η δρ Χέιζ.
blue-hornet team