Ένας Βόσνιος graphic designer κάνει εδώ και καιρό πραγματικότητα την
ένωση ποδοσφαίρου και γραφιστικής,
σχεδιάζοντας φανταστικές
προσωποκεντρικές vintage αφίσες με θέμα τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς
ήρωες όλων των εποχών - παλιών και σύγχρονων.
Ξεθωριασμένο πράσινο της θρυλικής Σελεσάο επί Πελέ, και κατά τα άλλα λιτό, χωρίς άλλα περιττά. Δε τα χρειάζεσαι κιόλας.
Λατρεύω το μοτίβο με τα τετραγωνάκια, φέρνει στο νου και την οργάνωση στο παιχνίδι του μεγάλου Ολλανδού.
Είναι η αγαπημένη μου ποδοσφαιρική στιγμή ever, κι είναι υπέροχο το πώς
την συνοδεύει τέλεια αυτό το ξεφτισμένο, απαλό μπλε. Μου αρέσει και η
πρόσθετη λεπτομέρεια με όλο το παλμαρέ του θεϊκού κοτσιδάκια πάνω
αριστερά.
H προφανής επιλογή θα ήταν ίσως ένα στιγμιότυπο από την κούρσα με τους
Άγγλους ή το Χέρι, όμως το μοναχικό περπάτημα του τεράστιου Ντιέγκο εδώ
συμβολίζει ιδανικά το πώς ήταν ουσιαστικά πάντα μια ομάδα μόνος του,
εκείνος εδώ κι οι άλλοι κάπου αλλού, πιο πίσω.
Πάντα στο μυαλό μου ο Γκούλιτ είναι χαρούμενος για κάποιο λόγο οπότε
αυτό μου κάνει τέλειο. Ο συνδυασμός του κόκκινου και αυτής της
γραμματοσειράς κάνει και κάτι από φλόγα που καίει.
Δίκαιο. Κανείς δε φώναζε τόσο μέσα από την ψυχή του στους πανηγυρισμούς όσο ο Μέγας Αλέξανδρος.
Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι, αλλά αυτό το πόστερ πιάνει τέλεια όλη την ουσία του Μέσι.
Λεπτομέρεια που κερδίζει, η προσθήκη της ατάκας του Ζλάταν για την περίοδο που πέρασε στη Μπαρτσελόνα.
Η επιλογή αυτής της πόζας βγάζει μια αύρα υπολογισμένης ηρεμίας από τον
Doctor, έναν από τους πιο δραματικά υποτιμημένους αρτίστες που έχει
βγάλει το άθλημα.
Μπορεί να γίνει ένα πολύ καλό επιχείρημα ότι ο Ινιέστα είναι το
ποδόσφαιρο. Κι ας μη μοιάζει καθόλου με σούπερ σταρ, κι ας μη βγάζει 197
γκολ τη σεζόν. Σε αυτό το στιγμιότυπο είναι λες και χορεύει στο κενό με
μια μπάλα, και δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο δίκαιη απεικόνιση για
αυτόν τον ποιητή.
Κάτι μεταξύ δύσκολου κοντρόλ, ξεροκόμματου σουτ και της Κίνησης του Πελεκάνου. Ραούλ, δηλαδή.
Ε, ναι.
Δεν είμαι σίγουρος γιατί έπρεπε να γίνει αυτό, αλλά είναι γαμάτο το
αποτέλεσμα. Φοβερός Τιερί Ανρί κι ας έπαιζε πάντα αντίπαλος των ομάδων
που υποστήριζα.
Οι γραμμές του σκυθρωπού και αποφασιστικού προσώπου του Καν πάντα έλεγαν όσα χρειαζόταν να ξέρεις αντιμετωπίζοντάς τον.
Ποδοσφαιρική αλητεία. Βερόν μόνο.
πηγή:oneman.gr
