(παππούδες , γιαγιάδες κτλ. ) θα διαπιστώσουμε ότι η πλειοψηφία αυτών των ατόμων είναι κοντά...!!!!
Ενώ αυτή η απώλεια αναστήματος αποδίδεται μερικώς στη συρρίκνωση των οστών (φυσιολογικό αποτελέσματα της γήρανσης), μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό δεν είναι καθόλου σύμπτωση και θέτουν τη θεωρία ότι ίσως βλέπουμε γύρω μας περισσότερους κοντούς ηλικιωμένους ανθρώπους επειδή στην πραγματικότητα, ζουν περισσότερο από τους πιο ψηλούς.
Είναι όμως έτσι? Ο συσχετισμός μεταξύ του ύψους και της μακροζωίας είναι ένα θέμα μεγάλης συζήτησης. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), οι γυναίκες από την Ιαπωνία έχουν το μακροβιότερο μέσο όρο ζωής παγκοσμίως, που φτάνει την ηλικία των 86 χρονών [πηγή:Washington Post].
Συμπτωματικά, το μέσο ύψος μιας γυναίκας από την Ιαπωνία, μεταξύ των ηλικιών 75 και 79 είναι ακριβώς 149.54cm (58.87 ίντσες) [πηγή: Japan Statistical Yearbook].
Βεβαίως σήμερα, είμαστε λίγο πιο ψηλοί από τους προγόνους μας και τείνουμε να έχουμε βελτιώσει τόσο την ποιότητα ζωής μας όσο και την ποιότητα της υγεία μας γενικότερα.
Το 1820, ο μέσος Αμερικανός ζούσε περίπου έως την ηλικία των 39 χρόνων [πηγή: Steckel].
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) αναφέρει ότι σήμερα, ο μέσος Αμερικανός ζει περίπου έως την ηλικία των 75 χρονών [πηγή: Washington Post].
Ένας άλλος ενδιαφέρον συσχετισμός είναι η σχέση μεταξύ των μετρήσεων του βιοτικού επιπέδου και του ύψους. Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών οι άνθρωποι τείνουν να γεννιούνται κοντύτεροι κατά τη διάρκεια «αγχωτικών» χρόνων όπως οι περίοδοι μαζικής ανεργίας, από εκείνους που γεννιούνται κατά τη διάρκεια ακμαζόντων χρόνων [πηγή: Steckel].
Υπάρχει όμως αλήθεια στο συμπέρασμα ότι οι κοντύτεροι άνθρωποι ζουν περισσότερο; Η σύντομη απάντηση είναι ίσως. Αυτή η διαπίστωση όμως παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπάρχει κανένας προάγγελος για πόσο καιρό θα ζήσει κάποιος άνθρωπος ανεξαρτήτου αναστήματος.
πηγή:star.gr