η Ελλάδα έλυσε τα προβλήματα της κι ότι εν πάση περιπτώσει με λίγο ακόμα... σφίξιμο θα βγούμε από το τούνελ της κρίσης και θα αποκατασταθούν λίαν συντόμως οι βαριές απώλειες εισοδήματος.
Ανατρέχοντας στη σελίδα 71 της Ειδικής Έκθεσης του ΔΝΤ για τα δημοσιονομικά μεγέθη και τις προοπτικές διεθνώς, διαπιστώνει κανείς αφενός ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει τη πολιτική λιτότητας για περίπου 20 χρόνια ακόμα αφετέρου ότι αυτή η προσαρμογή αγγίζει ή ξεπερνά τα 23 δισ. ευρώ.
Σε μια ακόμα κυνική παραδοχή της αποτυχίας των προγραμμάτων που ήδη εφαρμόζονται στην Ελλάδα, στη Πορτογαλία και στην Ιρλανδία, αποτυχίας που κατέστησε υποχρεωτική την αναθεώρηση των προβλέψεων τους υπό το βάρος των πιέσεων στη πραγματική οικονομία, το ΔΝΤ εκτιμά ότι η Ελλάδα χρειάζεται προσαρμογή της τάξης του 7,3% του ΑΕΠ έως το 2020, οπότε το χρέος πρέπει να έχει περιοριστεί στο 122,5% του ΑΕΠ, μια εκτίμηση που δεν προκαλεί αίσθηση αν αναλογιστεί κανείς τις πρόσθετες περικοπές ύψους 5,5% του ΑΕΠ στη διετία 2013- 2014.
Αίσθηση προκαλεί, όμως, ότι επί της ουσίας το ΔΝΤ θεωρεί αναγκαίο το περαιτέρω «σφίξιμο» και στη δεκαετία που έπεται, υπολογίζοντας ότι χρειάζεται μια προσαρμογή της τάξης του 10,7% έως το 2030 προκειμένου να απορροφηθούν και οι δημοσιονομικοί κραδασμοί από τη γήρανση του πληθυσμού. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πολύ απλά ότι με βάση τις προβολές του ΑΕΠ απαιτούνται τουλάχιστον 23 δισ ευρώ προσαρμογής για τα επόμενα 18 χρόνια, δικαιώνοντας μετά θάνατον τον Τομάσο Πάντοα Σκιόπα, που είχε εκτιμήσει πως θα πρέπει να χαθούν δύο γενιές Ελλήνων μέχρι να ορθοποδήσει η ελληνική οικονομία.
Από εκεί και πέρα είναι μάλλον περιττό να αναφερθεί κανείς στο ότι οι δαπάνες θα πρέπει να μειωθούν μέσα στην επόμενη 5ετία κατά 7,7 μονάδες ως ποσοστό του ΑΕΠ για να επιτευχθούν οι στόχοι του νέου Μνημονίου, ενώ η επίπτωση της ύφεσης και της συρρίκνωσης της κατανάλωσης αποτυπώνεται στις προβλέψεις του Ταμείου για μείωση των εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ από 41,7% στο 39,6%, έως το 2017.
πηγή:iefimerida.gr