Ο δρόμος έχει ήδη ανοίξει από την αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου «εξειδικευμένα ελαιόλαδα» βρίσκονται στις προθήκες φαρμακείων.
Μελέτη ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων στο Φαρμακευτικό Τμήμα του Ιδρύματος, Προκόπη Μαγιάτη, η οποία έγινε με κίνητρο τις αναφορές σε φαρμακευτικές δράσεις του λαδιού στην αρχαία Ελλάδα, απέδειξε πόσο πολύτιμο είναι το ελαιόλαδο.
Εκτός από τις ως τώρα ευεργετικές ιδιότητες που αναφέρονται σε λαϊκές παροιμίες, το ελαιόλαδο διαθέτει αντιοξειδωτικές, νευροπροστατευτικές, καρδιοπροστατευτικές και άλλες ιδιότητες.
Η νέα «ανακάλυψη» είναι η ουσία ελαιοκανθάλη η οποία έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση εφάμιλλη με εκείνες που απαντώνται σε φάρμακα και είναι αυτή που προκαλεί «κάψιμο» στον λαιμό κατά την κατάποση και αυτό δείχνει για τους εμπειρικούς ελαιοκαλλιεργητές ότι το λάδι είναι καλό, καθώς και η ελαιασίνη που είναι η πιο ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία του ελαιόλαδου.
Δύο χιλιάδες χρόνια πριν, ο Διοσκουρίδης συνιστούσε ως βέλτιστο έλαιο για την υγεία εκείνο που αποκαλείτο ωμοτριβές ή ομφάκινο. Μάλιστα συνιστούσε τη χρήση του συγκεκριμένου ελαιολάδου για οδονταλγίες ή κεφαλαλγίες, όπως δηλαδή χρησιμοποιούνται σήμερα τα κλασικά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Ο Διοσκουρίδης μιλούσε προφανώς για το γνωστό αγουρέλαιο, που παράγεται από ανώριμες ελιές στην αρχή της ελαιοκομικής περιόδου (ωμός ή ομφάκινος είναι ο ανώριμος καρπός). Από την αρχαιότητα, λοιπόν, ήταν γνωστό ότι δεν είχαν την ίδια δραστικότητα για την προστασία της υγείας όλα τα ελαιόλαδα.
πηγή:citypress.gr