Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται κατ΄αρχάς στις ανθρώπινες ζωές που κοστίζει ο τυφώνας και εν συνεχεία στον απολογισμό των υλικών καταστροφών που εκτιμώνται στο αστρονομικό νούμερο των 20 δισ. δολαρίων.
Ωστόσο, έχει ήδη ξεκινήσει η κουβέντα κατά πόσο ο εν λόγω τυφώνας – όσο και μια σειρά ακόμα ακραίων κλιματικών φαινομένων που έχουν εκδηλωθεί τα τελευταία χρόνια- οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.
Η ιστοσελίδα Slate φιλοξενεί συνέντευξη του Δρ Κέβιν Τρένμπερθ, ενός από τους πλέον διακεκριμένους, αλλά και αμφιλεγόμενους -λόγω της εμπλοκής του στην υπόθεση “climategate” – κλιματολόγους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τρένμπερθ, που εργάζεται το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας των ΗΠΑ, υποστηρίζει πως ο τυφώνας Σάντι “οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις καιρικές συνθήκες, οι οποίες εμπεριέχουν το στοιχείο της τυχαιότητας, ωστόσο όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα περιβάλλον όπου ο ωκεανός είναι λίγο θερμότερος, ο ατμοσφαιρικός αέρας στην περιοχή είναι θερμότερος και υγρότερος και συμβάλλει στην επιδείνωση της καταιγίδας και συγκεκριμένα σε βροχοπτώσεις και πλημμύρες”.
Επίσης, όπως λέει ο Τρένμπερθ, η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας και η υγρασία στην ατμόσφαιρα ενισχύουν τις βροχοπτώσεις σε ποσοστό 5-10%.
Όσον αφορά στη ανεβασμένη στάθμη της θάλασσας στις παράκτιες περιοχές των ανατολικών ακτών των ΗΠΑ, ο Τρένμπερθ κάνει λόγο για συνδυασμό παραγόντων, όπως η κλιματική αλλαγή και τα φυσικά φαινόμενα που προκαλεί ο τυφώνας Σάντι τα οποία λαμβάνουν χώρα σε ένα ήδη διαφοροποιημένο περιβάλλον.
Το συμπέρασμα που εξάγει ο Αμερικανός επιστήμονας είναι ότι ο τυφώνας Σάντι δεν μπορεί να αποδοθεί στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, η αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου έχουν διαμορφώσει ένα περιβάλλον περισσότερο πρόσφορο για την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων εξαιρετικής έντασης.
Από τους ισχυρισμούς του Τρένμπερθ διαφοροποιούνται μερικώς άλλοι επιστήμονες όπως ο Μάρτιν Χέρλινγκ της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ, ο οποίος κάνει λόγο για τυχαία ευθυγράμμιση του τυφώνα Σάντι με άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα που συνηθίζονται στον Ατλαντικό Ωκεανό τον Οκτώβριο.
Ο Χέρλινγκ προσθέτει ότι η συχνότητα εμφάνισης τέτοιων φαινομένων στον Ατλαντικό Ωκεανό δεν έχει διαφοροποιηθεί τις τελευταίες δεκαετίες και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποδοθεί στην κλιματική αλλαγή.
econews
