Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Παράδεισοι για ερημίτες: Διακοπές… χωρίς τα πλήθη

Ειδυλλιακές διακοπές 
Σηκώνεσαι από την πετσέτα, κάνεις ακροβατικά ανάμεσα σε απλωμένα στην άμμο πόδια/κουβαδάκια/περιοδικά, κάνεις έναν ελιγμό για να αποφύγεις το κίτρινο μπαλάκι που περνά σφυρίζοντας δίπλα στο αυτί σου, σκοντάφτεις επάνω στον Γιαννάκη που τρέχει να αποφύγει την μαμά του η οποία τον κυνηγάει με το κεφτεδάκι, και προσγειώνεσαι με τα μούτρα στα ρηχά ζεστά νερά καθώς μια παρέα δεκαεξάχρονων παθαίνει υστερία από τα γέλια δίπλα σου. Ειδυλλιακές διακοπές, και live your myth in Greece. 
Ορισμένοι εξ ημών, δεν εκτιμάμε την πολυκοσμία στις παραλίες. Ούτε τις ρακέτες, ούτε τα κεφτεδάκια, ούτε τη δυνατή μουσική από το παρακείμενο beach bar, ούτε τις παρέες εφήβων που ξεκαρδίζονται διαβάζοντας περιοδικά και συζητώντας φωναχτά για το πόσο «καιγόταν» χτες βράδυ το club του νησιού. 

Ερημίτες; Πείτε το κι έτσι. Το ευτύχημα είναι ότι έχουμε ακόμα (λίγα) μέρη στα οποία μπορούμε να περάσουμε τις διακοπές μας λιγότερο και όχι περισσότερο στριμωγμένοι απ’ ό,τι είμαστε στην Αθήνα. Και ότι τα μοιραζόμαστε μαζί σας –οι ερημίτες είμαστε κατά βάθος καλοί άνθρωποι.

Ηρακλειά

Όμορφες παραλίες, μικρά χωριουδάκια -δύο, όλα κι όλα, το λιμάνι και η Χώρα-, λίγα ολόλευκα σπιτάκια να αντανακλούν το κυκλαδίτικο φως και η μοναδική αίσθηση ότι ναυαγήσατε μακριά από τον πολιτισμό, στα 18 πιο απομονωμένα τετραγωνικά χιλιόμετρα των Μικρών Κυκλάδων. Καθώς τα Κουφονήσια, μαζί με την Δονούσα και την Σχοινούσα, συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους προς την κορυφή της λίστας με τα δημοφιλέστερα ελληνικά νησιά, η Ηρακλειά κρατά τους ρυθμούς εκείνους για τους οποίους πρωτοαγαπήσαμε τις Μικρές Κυκλάδες. 

Το βενετσιάνικο κάστρο στον Άγιο Γεώργιο, το λιμάνι της Ηρακλειάς, μαζί με το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη, το μεγαλύτερο σπήλαιο των Κυκλάδων, είναι τα δύο πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε στην Ηρακλειά. Και τα «πρέπει» σταματούν κάπου εδώ. Οι υπόλοιπες διακοπές σας θα χαρακτηρίζονται από την τυχαιότητα της στιγμής, τα αυθόρμητα ξενύχτια και την βραδύτητα των μεσημεριανών βουτιών. Τράπεζες στο νησί δεν υπάρχουν, ούτε βενζινάδικο, ούτε οργανωμένο camping. Δεν κυκλοφορούν λεωφορεία ή ταξί, παρά ένα μικρό πουλμανάκι, για την διευκόλυνση της μεταφοράς από τον Αγ. Γεώργιο προς την Παναγία και την παραλία Τουρκοπήγαδο. Το πλοίο από τον Πειραιά έρχεται τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ από τη Νάξο ο Σκοπελίτης περνά καθημερινά εκτός Κυριακής.

Κάλαμος

Δεν πρέπει να υπάρχουν πολλά μέρη στην Ελλάδα την ύπαρξη των οποίων αγνοεί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων - πολλώ δε μάλλον, όταν δεν μιλάμε για ένα από τα άπειρα χωριουδάκια στις κορυφογραμμές της Πίνδου, αλλά για ένα ολόκληρο νησί. Κι όμως, ο Κάλαμος είναι μια τέτοια περίπτωση: περνάς απέναντι με το καΐκι από τον Μύτικα (κοντά στο Αγρίνιο), και βρίσκεσαι σε ένα λιλιπούτειο νησάκι, λίγα ναυτικά μίλια νότια της Λευκάδας, με κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά, φουντωτά πευκοδάση που φτάνουν ως το κύμα και ελάχιστους, πλην εξαιρετικά φιλόξενους, κατοίκους. 

Πριν αρχίσετε να ετοιμάζετε βαλίτσες, να σημειώσουμε ότι ο Κάλαμος δεν είναι για όλους: τα ελάχιστα ενοικιαζόμενα δωμάτια γεμίζουν γρήγορα, οπότε το ελεύθερο κάμπινγκ έχει εδώ την τιμητική του. Οι παραλίες, όμως, όπου μπορείτε να στήσετε σκηνή απαιτούν πολύ περπάτημα, δεδομένου ότι στο νησί δεν υπάρχουν μηχανοκίνητα οχήματα –πέραν του αγροτικού του Πάνου, τον οποίο αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να πετύχετε στο λιμάνι θα σας μεταφέρει, μαζί με μπαγκάζια, ντόπιους, τουρίστες και οικόσιτα ζωάκια στην sui generis καρότσα του.

Ανατολικές ακτές Πελοποννήσου (από το Λεωνίδιο και προς τα κάτω)

Σε αντίθεση με τις αμμουδερές παραλίες της δυτικής Πελοποννήσου, οι απόκρημνες ακτές του Μυρτώου δεν βουλιάζουν από ντόπιους και τουρίστες τον Αύγουστο. Για την ακρίβεια, όχι απλώς δεν βουλιάζουν, αλλά έχετε σοβαρές πιθανότητες να βρεθείτε σε μια απέραντη, φαντασμαγορική παραλία μόνοι σας. Αυτό, βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι είστε διατεθειμένοι να οδηγήσετε λιγάκι παραπάνω. 

Στην περίπτωση του Φωκιανού, για παράδειγμα, το οποίο είναι κατά την ταπεινή μας γνώμη μια από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας, το κοντινότερο κατοικημένο χωριό απέχει περί την μία ώρα ορεινής, γεμάτης στροφές διαδρομής. Το ονειρικό τοπίο του, όμως, με τα διάφανα, πρασινογάλαζα νερά, τα λευκά βότσαλα και τις καταπράσινες πλαγιές που κλείνουν τις άκρες του ολοστρόγγυλου κολπίσκου θα σας αποζημιώσουν για την «ταλαιπωρία». Το ίδιο ισχύει και με το μικρό, κουκλίστικο χωριό που λέγεται Κυπαρίσσι, αρκετά χιλιόμετρα (και πολλές στροφές) παρακάτω, στις όχθες του Μυρτώου.

Νέστος

Ποιος είπε ότι για βουτιές υπάρχουν μόνο οι παραλίες; Η δροσιά των ποταμών, όπως και το φυσικό τοπίο γύρω τους, με ελάχιστες –αν κάποιες– παραλίες μπορούν να συγκριθούν. Ο Νέστος, που είναι ίσως το ωραιότερο ποτάμι της Ελλάδας, τυγχάνει και μια από τις καλύτερες περιπτώσεις ποταμού για βουτιές: Όλο το κομμάτι του από την Σταυρούπολη μέχρι τους Τοξότες είναι ήρεμο, με χαμηλή στάθμη νερών, χάρη στα φράγματα που ρυθμίζουν την ροή του, και με χαριτωμένες, λιλιπούτιες παραλίες. Μία εύκολη διαδρομή για να προσεγγίσετε ορισμένες από αυτές είναι εκείνη που ξεκινά από τον σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού Γαλάνη και κινείται παράλληλα με το ποτάμι, κατηφορίζοντας σε αρκετά σημεία προς τις όχθες του.

Αν προτιμάτε να έχετε κάποιον που γνωρίζει τα κατατόπια μαζί σας, μπορείτε να κανονίσετε μια κατάβαση του Νέστου με κανό, με την Riverland. Η διαδρομή ξεκινά από την Σταυρούπολη και καταλήγει στους Τοξότες, διαρκεί περίπου 5 ώρες και περιλαμβάνει δύο στάσεις για βουτιές και birdwatching σε δύο εντυπωσιακές παραλίες. Η τιμή είναι 40€ το άτομο. 

Η δε περιοχή γύρω από τον Νέστο προσφέρεται για χίλιες δύο δραστηριότητες, από πεζοπορίες σε αιωνόβια, παραμυθένια δάση μέχρι sightseeing σε σταματημένα στον χρόνο χωριά. 

Τζουμέρκα

Το… αντίπαλο δέος των Ζαγοροχωρίων, τα πιο «άγρια» και λιγότερο δημοφιλή Τζουμέρκα προσφέρονται για ειδυλλιακές πεζοπορίες στην ηπειρώτικη φύση, απογευματινές βόλτες σε ανέγγιχτα από τον χρόνο πέτρινα χωριουδάκια, βουτιές σε παγωμένα, ποταμίσια νερά και γαστριμαργικές εμπειρίες, χάρη στην θεσπέσια κουζίνα που συμπληρώνεται ιδανικά από το τοπικό τσίπουρο. 

Εδώ θα ανηφορίσετε τα λιθόκτιστα δρομάκια των χωριών Συράκο και Καλαρρύτες, και θα περπατήσετε το πανέμορφο δασικό μονοπάτι που τα συνδέει. Θα εξερευνήσετε το πιο low profile, πλην εξίσου σαγηνευτικό, χωριό Καταρράκτη, και θα θαυμάσετε βέβαια τον 17 μέτρων καταρράκτη που του έδωσε το όνομά του. Θα χαθείτε στους λαβυρινθώδεις διαδρόμους του Σπήλαιου της Ανεμότρυπας, περίπου δέκα λεπτά έξω από τα Πράμαντα, και θα επισκεφθείτε τη λαξευμένη στο βράχο Μονή Κηπίνας, κοντά στους Καλαρρύτες. 

Κι αν έχετε όρεξη για λίγη περιπέτεια, η Trekking Hellas διοργανώνει rafting στα κρυστάλλινα, παγωμένα νερά του Άραχθου και του Καλαρρύτικου, και canoe kayak, στις λίμνες Ζηρού και Πουρναρίου. Οι τιμές ξεκινούν από 40€ για τέσσερις ώρες rafting στον Άραχθο, και από 25€ για δύο ώρες canoe kayak στη λίμνη Ζηρού.


Πηγή: iatronet.gr